που η διαδικασία συγκρότησης εμβληματικών κρατικών θεσμών, όπως η αστυνομία και η ποινική δικαιοσύνη, συναντιέται και εμπλέκεται με τις ζωές των «μικρών» ανθρώπων,
εκείνων δηλαδή που βρέθηκαν στα μετόπισθεν και δεν έχουν αφήσει τα ίχνη τους το μεγάλο γεγονός της Ελληνικής Επανάστασης. Παρακολουθεί πώς καθημερινές, οριακές κοινωνικές
σχέσεις στο κάδρο μιας εξόχως βίαιης συγκυρίας εκβάλλουν στην πολιτική, στον βαθμό που η διαχείρισή τους εμπλέκει τη συγκρότηση και λειτουργία νέων θεσμών, πώς βίαια
διαρρηγμένες διαπροσωπικές σχέσεις «συναντώνται» με τις νέες πολιτικές κατηγορίες, τους θεσμούς και τα λεξιλόγια που εισήγαγε η Επανάσταση.
Προσεγγίζοντας τα δικαστικά και αστυνομικά αρχεία ως προνομιακά πεδία για την ανίχνευση μειζόνων πολιτικών και κοινωνικών αλλαγών στο μικροϊστορικό επίπεδο, το βιβλίο παρακολουθεί τις ανατροπές και τις συνέχειες που επέφερε η Επανάσταση στην καθημερινότητα και τις κοινωνικές σχέσεις, και προσφέρει μια εκλεπτυσμένη και σύνθετη
εικόνα της σχέσης θεσμών και κοινωνίας στην επαναστατημένη Ελλάδα.