Τη δεκαετία 1945–1955. Αυτή που μας έστησε στα πόδια μας, αυτή που μέσα από τις λάσπες αρχίσαμε να ξαναστήνουμε τα σπιτικά μας, για να ’ρθει ένας σεισμός να τα... γκρεμίσει.
Και ξανά πάλι από την αρχή, γιατί αν μας διδάσκουν κάτι αυτές οι σταγόνες, που φιλοδοξούμε μέσα από τη σειρά αυτή των βιβλίων, να πέσουν στο χώμα της γνώσης και να το ποτίσουν, είναι ότι η ζωή είναι ένας συνεχής ανηφορικός αγώνας, όχι μόνο για την επιβίωση αλλά και για την πρόοδο.
(από το επιμύθιο του βιβλίου)