Ένας πατέρας διαμορφώνει το στερεότυπο του ρόλου του μέσα απ’τον ακατανόητο κι ελλειμματικό κόσμο της παιδικής του ηλικίας – γεννήθηκε το 1923–, που τον στοιχειώνει ο εφιάλτης της τρέλας.
Μια μάνα παγιδευμένη απ’ τη χωρίς μέτρο δοτικότητα του πατέρα της την αναζητάει στον άντρα της.
Η συνέχεια; Τρία κοριτσάκια. Το αύριο της ζωής… σε καθεστώς ασφυξίας από στενόμυαλους δικτατορίσκους και ανεπίγνωστους οπαδούς.
Η σύγκρουση αναπόφευκτη.
Τα δυο μεγαλύτερα καταφέρνουν με τα φτερά τους, τα φτερά της ελευθερίας, να πορευτούν στο μέλλον, ρίχνοντας μαύρη πέτρα πίσω τους!
Η μικρότερη παραιτείται, χωρίς αποτέλεσμα, σε μια προσπάθεια να εξισορροπήσει την απόγνωση του πατέρα της! Το «ζώο», που εκείνος
μια ζωή προσπαθούσε να αποφύγει, ξυπνάει μέσα του, ντύνεται τα φτερά του γυπαετού και πετάει στο επέκεινα, τη στιγμή που η μάνα της
λιποτακτεί μέσα από το Αλτσχάιμερ.
Δυο δεκαετίες περίπου μετά, τελείως απρόσμενα, οι αδερφές σμίγουν… Η μικρότερη αναζητάει φτερά!
Οι μεγαλύτερες τη χαμένη τους οικογένεια…
