Η κόρη του, Γιάννα Κουκά, συγκεντρώνει αυτές τις μαρτυρίες και τις παραδίδει στον αναγνώστη. Μαζί τους, παρεμβάλλει δικά της ποιήματα και μικρά κείμενα, σαν λεπτές γέφυρες που ενώνουν το χθες με το σήμερα. Η φωνή του πατέρα συνομιλεί με τη δική της, κι έτσι η προσωπική μνήμη γίνεται κοινή.
«Θε μου, η Γιούρα – Μαρτυρίες εξορίας του Γιώργου Κουκά.»
Ένα βιβλίο-ντοκουμέντο, αλλά και μια πράξη μνήμης.
Για να θυμόμαστε. Για να μην ξεχνάμε.
