Σ’ έναν κόσμο που διαρκώς αλλάζει, σκοτεινιάζει και μαραίνεται, μια σπίθα φωτός είναι αρκετή για να διαιωνιστεί η ελπίδα. Τίποτα δε χάθηκε ακόμα, φαίνεται να υποστηρίζει. Η σχεδόν επιβλητική αποξένωση του ανθρώπου δεν έφθειρε εντελώς τη φύση του, δεν την αγρίεψε. Ακόμα και πίσω από το παγωμένο κι αποκρουστικό προσωπείο που επέλεξε να τον χαρακτηρίζει, μια νότα ρομαντισμού γαργαλά ακόμα τις ευαίσθητες ... >>>
