Τα όνειρά του ήταν καμωμένα από χώμα και αμπέλι και, λίγο μετά την άφιξή του στην Πάτρα, ο Γουσταύος Κλάους τα έκανε πραγματικότητα. Ο έρωτάς του για τη Δάφνη παράφορος, όμως είχε τραγικό τέλος. Και για να την τιμήσει, έδωσε το όνομά της στο καλύτερο κρασί του, τη Μαυροδάφνη. Ο γάμος του με τη Θωμαή, μία από τις κυρίες της Αυλής της βασίλισσας Αμαλίας, και ο ερχομός της κόρης τους γέμισαν ξανά με φως τη ζωή του. Με πέτρα, λάσπη και τους καλύτερους μάστορες έχτισε τη δική του καστροπολιτεία λίγο έξω από την Πάτρα. Η μικρή Ρηνιώ, που ζούσε εκεί με την οικογένειά της, έγινε αχώριστη φίλη με την κόρη του Γουσταύου, την Αμαλία. Τα χρόνια περνούν, ο Γουσταύος φεύγει από τη ζωή, αλλά πάντα αποτελεί το σημείο αναφοράς στην καστροπολιτεία. Εκεί όπου βρίσκεται για χρόνια κρυμμένο ένα τρομερό μυστικό. Ένα μυστικό που όταν έρθει στο φως, θα κλυδωνίσει τις σχέσεις και θα δοκιμάσει τις συνειδήσεις.