Ένα κόκκινο κουτί και µία διαθήκη. Ανάµεσά τους καθρέφτες που µιλούν και όνειρα που διαµαρτύρονται.

Η Σµαραγδή πρέπει να θυµηθεί να ΜΗ φάει.
Η Καλλίστη πρέπει να θυµηθεί να φάει.
Η ∆ανάη ταλαντεύεται: να φάει ή να ΜΗ φάει;

Τρεις γυναίκες «τρώνε» τα συναισθήµατά τους, καταπιεσµένες σε έναν κόσµο γεµάτο «µη», που τις κρίνει για την εικόνα τους. Αναζητούν το δικό τους προσωπικό «τέλειο» και τον τρόπο να είναι ευτυχισµένες.Το δικαιούνται.

 Η Στεύη Τσούτση γράφει για τις #Αλήθειες_Γυναικών, θίγοντας µέσα από τις ηρωίδες της θέµατα επίκαιρα, όπως το body shaming, οι διατροφικές διαταραχές, η ανοχή σε τοξικές σχέσεις και η χαµηλή αυτοεκτίµηση. Στο «Να θυµηθώ να (µη) φάω» το ζητούµενο είναι ένα και σηµαντικό: «Θα µε αγαπήσω. Κι ό,τι δεν µου αρέσει, θα το αλλάξω. Μπορώ»