Ο τελευταίος Άλυπος
Κυκλοφορεί
ISBN: 978-960-615-567-3
Αρμός, Αθήνα, 2/2023
Γλώσσα: Ελληνική, Νέα
€ 18.00 (περ. ΦΠΑ 6%)
Βιβλίο, Χαρτόδετο
14 x 21 εκ., 552 γρ., 376 σελ.
Περιγραφή

Σε μια παραθαλάσσια πόλη μια γυναίκα, φωνάζοντας τα ξόρκια της, πέφτει επάνω σε ένα δολοφονημένο κορίτσι. Στον σκουπιδότοπο, και με τον ίδιο τρόπο, θα βρεθούν δυο ακόμα δολοφονημένα παιδιά.
Μια παλιά παρέα επιστρέφει. Κι ένας άγνωστος άντρας επιθυμώντας να παραμείνει αόρατος, που φαίνεται να γνωρίζει πολλά. Τα τυφλά χτυπήματα στην παρέλαση που θα ακολουθήσουν και οι εκρηκτικοί μηχανισμοί σε επτά διαφορετικά σημεία της πόλης, θα στρέψουν την προσοχή όλων στο παρελθόν. Ο αστυνόμος Μύρων Αγγέλου που έχει πάθος με τα λουλούδια του και οτιδήποτε το ιαπωνικό, θα προσπαθεί να χειριστεί την υπόθεση.
Και μέσα σε όλα αυτά: Ένας παλιός τρομοκράτης που είναι πια αδελφός Ματθαίος, ένα αγόρι αγνώστου πατρός, η παλιά και η νέα γενιά της τρομοκρατίας, η κατάρα των Ορφανίδηδων να αυτοκτονούν όλοι οι Άλυποι στην οικογένεια και η πανάρχαια ιστορία της πατροκτονίας. Η αιώνια επανάληψη του βασικού μοτίβου ζωής και της μοιραίας σκηνής. Το παρελθόν που επιστρέφει και απαιτεί επιτακτικά την δική του ανταμοιβή. Εξάλλου «Σε μια στιγμή, κανείς δε χάθηκε/Αργά γλιστράς – στη Συντριβή».

Βιβλιοκριτικές
Μόλις γύρισα την τελευταία σελίδα του βιβλίου “Ο τελευταίος Άλυπος” και μπορώ να πω ότι είναι ίσως το πιο ιδιαίτερα γραμμένο μυθιστόρημα που έχω διαβάσει. Η πλοκή περιγράφεται ακριβώς από αυτά που αναφέρονται στο οπισθόφυλλο: σε μια μικρή πόλη ξαφνικά αρχίζουν να συμβαίνουν δολοφονίες, τυφλά χτυπήματα και εκρήξεις, εκτοξεύοντας τα ανύπαρκτα μέχρι τότε ποσοστά βίας. Εμείς ως αναγνώστες τα γεγονότα τα μαθαίνουμε μέσα από τις αφηγήσεις κατοίκων της πόλης. >>>
Δεν έχω πεισθεί ότι «Ο τελευταίος Άλυπος» της Ελένης Γκίκα είναι μόνο ένα «αστυνομικό μυθιστόρημα», αλλά σε ένα εξώφυλλο έτσι κι αλλιώς δεν χωράνε πολλά. Γιατί πρόκειται για ένα κατ’ εξοχήν πολιτικό μυθιστόρημα όσο και ένα θαυμάσιο κοινωνικό δοκίμιο. Σε πολλά αστυνομικά μυθιστορήματα συναντάμε συχνά πολιτικά, πραγματολογικά, ιστορικά και κοινωνικά στοιχεία, σε τούτο εδώ όμως παρά την αφθονία τους, οι διαχωριστικές γραμμές είναι μη διακριτές. >>>
Με έναν πραγματικά ποιητικό τίτλο, το πρόσφατο βιβλίο της Ελένης Γκίκα υπόσχεται να χαρίσει ένα άλυπο τέλος σε έναν από τους κεντρικούς χαρακτήρες, αφού πρώτα τον εμβαπτίσει στο καζάνι που βράζει, της ζωής. Μυθιστόρημα ιδιαίτερο, από κάθε άποψη, μια και η θεματολογία του διασπάται γενναιόδωρα και ακροβατεί ανάμεσα σε διαφορετικά λογοτεχνικά είδη, μπλέκοντας το κοινωνικό με το αστυνομικό στοιχείο, ταυτόχρονα ... >>>

Add: 2023-02-02 10:23:25 - Upd: 2023-02-02 10:23:25